viernes, 21 de marzo de 2014

Cultura Xeral I

Hoxe inauguro unha sección dende a que tentarei, de vez en cando, desmentir diversos erros históricos.
O pasado martes vin un documental na 2, "Jesús, caso abierto", realizado pola BBC no que remataba igualando o antisemitismo irradiado polo Novo Testamento en relación á culpabilidade dos xudeus na crucifixión de Xesús, co antisemitismo que desembocou no Holocausto nazi.
Nada máis lonxe da realidade, o antisemitismo neotestamentario si existiu, durante a Idade Media principalmente, pero a un nivel máis do pobo, non do estatal, e vinculado coa súa relixiosidade (o caso do neno de La Guardia); xa que o estatal estaba tamén vinculado co poder económico dos xudeus, aínda que a uniformidade relixiosa xogou un papel neste antisemitismo, ó igual que o xogou na época das Reformas Protestantes. Por outro lado o antisemitismo nazi non ten nada de relixioso, un xudeu seguía sendo xudeu por moito que se convertera ó cristianismo, é máis un cristián con algún dos seus pais ou avós xudeus era considerado xudeu (agás o posible caso de Hitler), polo que ó factor económico se sumaba o factor racial e étnico (supremacía da raza aria), pero tamén influíu a teoría da "puñalada pola espalda" esgrimida polo Alto mando militar alemán, e por parte da propia sociedade alemana, para explicar a derrota alemana na I Guerra Mundial (Alemaña rendeuse sendo unha nación ocupante, non ocupada), puñalada que supostamente lle derán os xudeus. Todo isto creou o coctel que crearía o racismo e antisemitismo do III Reich.
O antisemitismo non nace co Novo Testamento, senón que xa existía de antes. Deixando a un lado á mítica esclavitude xudea no Exipto do Éxodo (relato considerado na actualidade non histórico, podería terse baseado na expulsión dos hicsos por Amosis I, pero estes eran invasores, non esclavos ou servos), pódese afirmar que este nace no século VIII aC (despois de que existirán os reinos xudeus de Judá e Israel) cando o rei babilonio Nabucodonosor II deporta a Babilonia ós xudeus e lles prohibe profesar a súa relixión. En época romana tamén existiría este antisemitismo antes da conversión de Roma ó cristianismo, non hai máis que recordar a toma de Xerusalén por Tito coa destrucción do Templo no ano 70 e a expulsión dos xudeus de Israel por Adriano no 135; diáspora que durou ata finais do século XIX coa aparición do movemento sionista, e que convertíu ós xudeus en apátridas, moitas veces vapuleados, ata o nacemento do Estado de Israel no ano 1948.